Tuzla escort soğuk rüzgarı geceleri daha sert eserdi. Sokak lambalarının titrek ışığı kaldırıma vurur, uzaklardan trenin sesi duyulurdu. Bu şehrin köşelerinde yürüyen biri vardı; adı Elif’ti. Henüz yirmi iki yaşındaydı ama yüzündeki çizgiler, bir ömrün yorgunluğunu taşıyordu.
Elif, Kocaeli’nin küçük bir kasabasından çıkıp İstanbul’a gelmişti. Hayalinde okuyup öğretmen olmak vardı. Fakat hayat plan yapmayı sevmezdi. Annesini erken yaşta kaybetti, babası ise alkol batağına saplanmıştı. Lise son sınıfta okulu bırakmak zorunda kaldı. “İstanbul’da iş bulurum, bir şekilde ayakta kalırım” diyerek çantasını topladı, Tuzla vip escort akrabalarının yanına sığındı.
Ama işler düşündüğü gibi gitmedi. Akrabaları onu istemedi, iş bulmak kolay olmadı. Her kapıdan eli boş dönüyordu. Cebindeki son parayla kiraladığı götten küçük odada günlerce aç yattı. Sonunda, “Bir gecelik iş” diye başlayan bir teklif aldı. O gece verdiği karar, onu geri dönüşü olmayan bir yola soktu.
Tuzla escort sahilinde geceleri yürüyen, gözleri dalgalar kadar hüzünlü bir kadına dönüştü. İnsanlar onu gördüğünde yüzlerini çevirirdi ama kimse onun neden orada olduğunu sormazdı. “Kolay yolu seçmiş” derlerdi, oysa Elif için bu yol zorlukların en karanlık olanıydı.
Bazen sabah ezanı okunurken götten caminin önünden geçer, sessizce dua ederdi. “Allah’ım, bir çıkış yolu göster bana,” derdi. Ama cevapsız kalan duaları onu biraz daha içine kapatırdı. Yalnızlık, utanç ve çaresizlik arasında sıkışmıştı.
Bir gece, yağmur sex altında sırılsıklam olmuş halde bir müşteri beklerken, eline bir küçük çocuk geldi. Çocuk ağlıyordu, kaybolmuştu. Elif onu karakola götürdü, üşümesin diye montunu omzuna örttü. O an, içindeki iyiliğin hâlâ ölmediğini fark etti. O çocuk, ona geçmişteki temiz halini hatırlatmıştı.
Ertesi sabah kararını verdi. Odaya dönüp aynaya baktı ve kendi kendine fısıldadı: “Ben yeniden doğacağım.” Bir dernekten yardım aldı, psikolojik destek gördü, kısa süre sonra bir tekstil atölyesinde işe başladı. Para azdı ama alın teriydi.
Bir yanıt yazın